سلام آقاماني

من زياد به وبلاگت سر ميزنم ولي از نطلب جديد خبري نيست...

ممنون كه به ياد من هستي

شاد باشي

تا بعد

سلام ماني جان چطوري؟؟؟خوبي خوشي سلامتي؟؟خب خدارو شكر

ببخشيد اين چند وقته نميرسم زياد بيام ميدوني كه دم عيدو جابجايي وخونه تكوني...اينقدر خستم كه شبها ناي نشستن پاي كامپيوترو بيشتر از چند دقيقه ندارم ببخشيد...كارها تموم شد ايشالله ميام بازم...موفق وشادو تندرست باشي...در پناه يزدان

دل كه قطعا همون شكمه البته دل تو چون توكه غير از اين نوع دل دله ديگه اي نداري كه داري؟؟؟

ولي هر كجا هست مسلما جاش از پيش تو بودن بهتره پس بزار خوش باشه بي نوا چي كارش داري ؟؟؟؟؟

پارتي هم كه اوففففف نميدوني من چه پارتيهاي كلفتي دارم گفتم كه دلت اب اما به همين راحتي بدستشون نياوردمها..كلي در همون زمينه كه گفتم فعاليت كردم تا بالاخره زحماتم نتيجه دادو برگزيده شدم...ببينم تو ميتوني يه بار متنه نيمه برگزيده مشترك بشي؟؟/عمراااااااا

در مورده تلافي هم بنده هم هستم بشدت..در مورده عكسم خب بابا همينكه كناره كامنتهات ميزاري...تازشم كي گفته خانمها شكمو هستن؟؟؟خدارو شكر از قديم نديم گفتنو شنيديمو ديديم كه اقايون ماشاللههههههه شنيدي كه ميگن راه قلب اقايون حتي دروازه شكمشونه..پس كوتاه بيا نزار من بيشتر بشكافم موضوع رو

امارم كه من متخصصم در اينجور امور تازشم خدا بيامرزه پدره پارسي بلاگو امكان عكس گذاشتنم داره كلي ميتونيم فيلينگمونو..ببخشيد منظورم همون احساساتمونه ..به عسك نشون بديم..پس بريم ببينيم...در اخر هم از اينكه اينقدر مراحم شما شدم از خودم وتمام جامعه بشريت تشكر ميكنم وقول ميدم تكرار كنم....بحث غيره جدي هم داريم تو كارمون اما دم عيده من يه رسالت دارم بياد بيداري بديم به ملت..باشه بعده عيد تا شمام بيايد تو بحث...تو البته...باي تا هاي استاد اعظم

سلام مجدددددددددددددددددد خب ميبينم كه مند سابق با در استينت همچنان جواب حاضر داري....بزار منم يكي يكي بگمو برم جلو

خب بزار ببينم.. چشمت اب نميخوره خب حق داري چشم كه اب نميخوره برادره من دهان انسان اب مينوشد...اونم صرفه درسته خب زيشش تو صرفه جوييه ديگه..بعدشم برا تو نميصرفه چون واسه تو دوبل حساب ميكنم تو هم كه قربونش برم از طبقه مستضعيفين جامعه اي

برات امكانش نيست بپردازي..پس بيخيال شو

و در مورده مخلص بودن بايد عارض شم خدمتتون كه بقول نازيكا ما بيشتر

ديدار مي کنيم

حقيقت را .

خدا را.

خود را..

در ميان راه

مي بالد و مي شکوفد

و به بار مي نشيند..

درخت عشقي که

بذرش را با ايمان..

در خاک تن کاشته ايم؟؟..
عشقي که توانمان مي دهد.

. تا براي ديگران مهمني باشيم

و .. ياوري./.

امنيت راه ما.. پيداست.؟

اگر خود را بشناسيم.

و خدا را باور کنيم

در جام لحظه هايمان.

....

گوهر سلامتي و شادابي

در صدف دلتان ارزو ميکنم..

منتظر حضورتان هستم..

بدرود.

کمترين همه

صمد